Galaktik Trenyolu'nda Gece Vakti (Kitap)

 

 Her yaştan insanın okuyabileceği ve bir oturuşta bitirebileceği tatlı bir kitap. Yazarı 1933'te ölmüş. Kitap eski olmasına rağmen sanki çocukluğumuzdan bir kitap okuyor gibi hissettim. İnsanı farklı dünyalara götürüyor.

  Ana karakter Giovanni adındaki bir çocuk. Derste öğretmen Samanyolu Nehri'nden bahsediyor, çocuklara sorular soruyor. O gün Samanyolu Festivali olduğu için ders sonunda öğretmen akşam herkesin dışarı çıkıp gökyüzünü izlemesini istiyor.

  Giovanni evden ayrılıp festivali görmek için yola düşüyor. Ancak beklenmedik şekilde kendini bir trende buluyor, yakın arkadaşı da yanında. Tren birbirinden ilginç duraklarda ilerlerken garip yolcular onlara eşlik ediyor. Giovanni'ye hiç bitmeyecek gibi gelen inanılmaz yolculuk bir zaman sonra sonlanıyor.

 Yazarın hayal gücü ve zengin anlatımı ile kitabı keyifle okudum. Karakterler birbirinden renkliydi. Çok fazla beklentiye girmeden okunabilecek tatlı bir kitaptı. Okurken biraz Alice Harikalar Diyarında esintisi aldım. :) Biraz da duygusal bir yanı vardı.

 Bu manzaraya şahit olan Giovanni, iliklerinde hissettiği yalnızlığın doldurduğu gözlerini göklere çevirdi.

 Hemen karşısında görünen şehir, belli belirsiz parlayan binlerce yıldıza ya da devasa bir sis bulutun dönüşmüştü gözleri önünde.

 Nasıl yani? Bu basbayağı şeker. Çikolatadan daha lezzetli hatta. Şekerden yapılmış bir kaz uçabilir mi ki? Bu adam kesin kırsal bir yerlerden gelen şekercinin teki. Yine de adamın önce şekerini yiyip sonra onu küçük görmek doğru olmaz, diye içinden geçirirken elindeki kaz bacağını yemeye devam ediyordu.

 Üstüme iyilik sağlık! Turnayı gözünden vurdun, bu bilet o kadar değerli ki... Bununla göklerin ötesine bile seyahat edebilirsin! Göklerin ötesini de geçtim, gönlünden geçen her yere gidebilirsin!