Kitap ince olduğu için evde değil de otobüste, kursta okudum. Eskisi gibi hızlı okuyamıyorum meşgul olunca.
Atom bombası atıldığında, 1945'te, Nagasaki'de bir hastanede çalışmakta yazar gördüklerini ve yaptıklarını anlatıyor. 1951'de de hayatını kaybetmiş.
Kitap bomba saldırısının hemen öncesinden başlıyor. İnsanlar başlarına ne geleceğini bilmeden normal hayatlarına devam ediyorlar. Elbette savaş sürdüğü için uçak saldırılarına karşı önlem almaya çalışıyorlar, hastanedekiler plan yapıyor. Ancak o gün öyle bir yıkım oluyor ki insanların hepsi kendi tepelerine bomba düştü sanıyor. Atom bombasının etkisi geniş bir alana yayılıyor, yangınlar çıkıyor. Doktorlar ve hemşirelerin bir kısmı ölürken bir kısmı insanlara yardım ediyor. Yazar kaç kez ölümden dönüyor, yaralı ama durmuyor yine de. İlerleyen bölümlerde tıbbi ve bilimsel bilgiler de yer alıyor ama çok fazla değil, akıcılığı bozmuyor. İnsanların radyasyondan nasıl etkilendiğine, saldırı sonrası hayatlarını nasıl sürdürdüklerine değiniyor yazar. Doktorların kendi aralarında konuştuğu kısımlar çarpıcıydı, insanların acısı olduğu gibi aktarılmış. Olanları hayal etmek bile insanı üzüyor. Yapanların yanına kâr kalması da ayrı bir acı. Zaten bu olay ne zaman aklıma gelse ABD'yi nefretle anıyorum. Kitabı tavsiye ederim, olanları ilk ağızdan öğrenmek önemli.
Takami, ineğinin yularından çekerek Koba'ya dönme niyetiyle Urakami'den iki kilometre uzaktaki Odorise Yolu'nda yürürken atom bombası patladı. Kuvvetli bir parıltı görüldüğünde mangalın yanındaymışçasına bir sıcaklık hissetti ve ineği de kendi de tutuşup yandı.
"Nedense Nagasaki yok olacakmış gibi hissediyorum."
"Ben de nedense kalacakmış gibi hissediyorum."
Bulundukları yere atom bombası düştü.
Bilimin zaferi, vatanımın yenilgisiydi. Fizikçilerin sevinci, Japonların kederiydi. Karmaşık duygular yüreğimi yakarken atom bombasıyla kavrulan, sefil durumdaki topraklarda dolandım.
O gün, o anda bu topraklara yayılan cehennem manzarasına tek bir bakış dahi atsaydınız yeniden savaşmak için aptalca bir duyguya kapılmazdınız kesinlikle.
İndirimli kitaplar arasında gözüme çarpmıştı ama bilgim olmayınca bakmamıştım. İncelemeni okuyunca merak ettim. Listeme alayım. :)
YanıtlaSilBazen gözden kaçabiliyor. O dönemi daha iyi anlamak için okunmalı bence. :)
SilSarsıcı bir olay, dünya bu kadar kötü bir yer olmasaydı keşke. Herkesin durup okuması gerekiyor bence bu tarz kitapları. Bilgilendirici yorumların için sağ ol canım. 😊
YanıtlaSilÖyle canım, detayları okurken kötü hissettim. Bir insan bir insana nasıl yapabilir bunu? Haklısın canım, okumak lazım. Ben teşekkür ederim yorumun için. 😊
SilÖyle malesef, en baştan beri kötülük var dünyada, sadece zaman geçtikçe teknolojinin kötü kullanımı yüzünden daha büyük hasarlar veriliyor. İnsan çok gaddar.
YanıtlaSilTaşaki Nagai'nin kitabının konusu o korkunç olayı deneyimleyen birinin elinden çıktığı için çok ilgimi çekti. Okumak isterim. Tanıtım için çok teşekkürler. Radyasyon Çernobil sayesinde ülkemizden de canlar aldı. O bir kazaydı ama atom bombası bambaşka bir vahşet. İnsanın aklı almıyor...
YanıtlaSilRica ederim, okumak gerek. Evet o kazaydı, burada çok kişi direkt öldü, derilerinin soyulduğu, insanların tanınmaz hale geldiği yazıyor. Her yer yıkılmış, yanmış. Radyasyon çok kötü bir şey. İnsanların temas durumuna göre ağır ya da düşük etkisi olmuş.
SilBu konuda bir belgesel izlemiştim. O yıllarda ufak çocuk olupta sağ kalanlarla röportaj yapmışlar. Hemen hemen hepsinin mutlaka bir sağlık sorunu vardı. Kıyameti yaşadılar ama öyle bir toparladılar ki kendilerini, bilimi rehber aldılar ve 2 atom bombası yemiş bir ülkeden beklenmeyecek şekilde şu an her anlamda iyi durumda olan bir japonya örneği var karşımızda. Bıçak nasıl ki doktorun elinde iyileştiriyor katilin elinde öldürüyorsa einsteinin düştüğü durumda o oldu maalesef. Bıçak yanlış kişilerin elinde ölüm getirdi. Japonların 2.dünya savaşından sonraki değişimlerini,günümüze kadar olan süreçte bu cehennemi kendileri için bir cennete nasıl dönüştürdüklerini de okumanızı tavsiye ederim.
YanıtlaSilKendilerini iyi geliştirdiler doğru ama bunu yapanlardan nefret etmeme engel değil bu. Teknoloji artık çoğunlukla çıkar ve düşmanlık için kullanılıyor. Gıda sektörü bitirildi hastalıklar çoğaldı, birileri ilaçlardan para kazansın diye. Geçmişten beri gelen acımasızlık devam ediyor, bundan sonra da insanlardan yana umudum yok.
SilBunu yapanlardan nefret etme konusunda hemfikiriz yanlış anlaşılmasın:) einsteinin pişmanlığını dile getiren sözleri de var kayıtlarda... muhtemelen onlar da bu amaca hizmet edeceğini bilmiyorlardı...
SilSuç kötüye kullananların tabi ama çok da şaşırmamak lazımdı böyle bir sonuca. Kötüler hiç durmuyor, buldukları her fırsatı kullanırlar. Şimdi bile kim bilir ne işler çeviriyorlar bilmediğimiz. :/
SilHaklısınız👍 dünya böyle bir yer maalesef.
SilJaponya'ya atom bombası atılması insanlığın yaşadığı en büyük trajedilerden biri. Hirosimanin çiçekleri ve tohumları kitabını okumuş, kendime gelememiştim.yeni doğan çocuklar üç gözlü filan doğuyordu, korkunçtu:( güzel anlatmışsın. Bu kitabı da okumak isterdim.
YanıtlaSilNe korkunçmuş, o kitabı bilmiyordum bakayım. Resmen soykırım bu, ama gücü elinde tutana hiçbir şey yapılamıyor/yapılmıyor malesef. Tüm insanların da ayıbı bu. Dünyanın dört bir yanında katliamlar devam ediyor. :(
SilJapon Klasikleri çok güzel genelde seviyorum ben de. Öfke duymamak elde değil. Bir sokak röportajında konu açılınca Japonlar daha çok kendi hükümetini suçlu görmüştü. Ama ne olursa olsun böyle bir karşılık verilemez. Bu tıpkı israil'in taş atan Filistinlilere ağır silahlarla saldırmasına benziyor. Katliamın bahanesi olmaz.
YanıtlaSilİnsan yeryüzündeki en yırtıcı hayvandır. Genelleme yapabilecek kadar çok örnek verebiliriz, bu da onlardan biri. Ve en acılarından biri, o zamanlara dair yazılmışları okumak çok önemli fakat neden bilmem bence yeterinde etkileyici ifade edilemedi sanki şimdiye kadar, ben de Oktay Akbal'dan Hiroşimalar Olmasın'ı okumuş ve fevkalade etkilenmiştim. Etkileyici okumalar olsun.
YanıtlaSilEvet örnekler çok malesef. Bu kadar büyük çapta felaketin dünya genelinde hiç olmamış gibi davranılması sinir bozuyor. Bunu yapan her an daha kötülerini de yapabilir. O kitabı duymamıştım, bakayım teşekkürler.
SilGerçeklerin yaşayanlar tarafından anlatıldığı kitapları okumak gerektiğini düşünüyorum. Kitabı not edeceğim. Teşekkür ederim :)
YanıtlaSilBöyle olunca insanı etkiliyor bayağı, rica ederim. :)
SilBu vahşet için insan ne diyeceğini bilemiyor.
YanıtlaSilÖyle malesef, yapanlar kendi karanlık geçmişini çoktan unutmuş.
SilAtom bombası olayı ne zaman aklıma gelse beni de çok etkiler, kitabı çok merak ettim Duygu'cum, eline sağlık:);
YanıtlaSilTavsiye ederim Erencim, teşekkürler. 😊
SilNedense hep ABD'nin yanına kar kalıyor, Nazilerden herkes bahsediyor ama atom bombaları öylece geçiştiriliyor çok sinir bozucu. Yazarın kendi anıları olması çok ilgimi çekti not aldım bakacağım. Keyifli okumalar, elinize sağlık.
YanıtlaSilEvet ne kötü, hep hedef başkaları gösteriliyor, kendilerini görmezler. Umarım seversiniz teşekkürler. :)
SilMerhabalar.
YanıtlaSilSavaş sürerken dönemin ABD Başkanı Harry Truman'ın atom bombası kullanılması gerekçelerinin, Sovyetlere gövde gösterisi ile Doğu Asya'da öngördüğü Sovyet tehdidi olduğu biliniyor. Bakıyor musunuz, Japonya zaten teslimiyet göstermiş ama şartsız teslimiyeti kabul etmemiş. Sadece Sovyetlere gövde gösterisi için iki atom bombasını (Hiroşima ve Nagasaki) bu iki şehre atmasında ve o kadar insanın telef olmasında ben hiçbir mantık göremiyorum. Hal böyle olunca elbette ABD'den herkes nefret ediyor ve etmelidir de.
Kitap tanıtımınız için teşekkür ederim. Emeğinize ve gönlünüze sağlıklar dilerim. Selam ve saygılarımla birlikte savaşsız ve barış içinde olan bir dünya düzeni diliyorum.
Merhaba
SilÇok doğru dediniz. Çıkar için insanların ne kadar zalimleştiğini gördük. Kendi kanlı geçmişini görmeyenler insan hakları savunuculuğu yapıyor bir de. Yorumunuz için teşekkürler.
Kitapin hakkında daha fazla bilgiye sahip oldum teşekkürler
YanıtlaSilRica ederim.
Silhımm peki o zaman listeye girdi :)
YanıtlaSilGüzel. :)
SilÜnlü bir kitap diye hatırlıyorum ben de
YanıtlaSilEvet, çok rastlıyordum ben de.
SilKitabı görmüştüm ama almadım. Atom bombası olayı korkunç bir şey ve üzücü:(
YanıtlaSilKitabı detaylı anlatmışsın, emeğine sağlık:))) Alıntı her şeyi özetliyor...
Yorumun için teşekkürler canım. :)
SilYazarın dili sade olsa da değindiği konu nedeniyle etkileyiciydi. Okumak gerek.
Tarihi olayları konu edinen kitapları severim. Bu kitabı kesinlikle almalıyım. Paylaşım için teşekkür ediyorum Duygu Hanım. Okuyan gözlerinize sağlık olsun.
YanıtlaSilRica ederim Nazlı Hanım, iyi dilekleriniz için teşekkürler. 😊
Sil