Kalbini Temiz Tut / İvan İlyiç'in Ölümü (Kitaplar)

 

Kalbini Temiz Tut

Abdülkâdir Geylânî kitabı, sade ve anlaşılır bir dilde hazırlandığı için okunması kolay, ince bir kitap.

Kitap genel olarak Allah sevgisi, nasıl bir kul olmalı, nelerden uzak durmalı, nelere dikkat etmeli bunlara değiniyor. Çok önemli noktalara dikkat çekiliyor ve kıymetli öğütlere yer veriliyor. Okudukça Abdülkâdir Geylani'nin düşünce yapısına hayran kalıyor, onu daha iyi tanıyorsunuz. Tekrar tekrar okunacak kitaplardan.

Nefsini Allah'a itaat ettirmelisin. İtaate başladıktan sonra onu yine boş bırakma! Ara sıra yine yaptığı eski hataları hatırlat, pişmanlık duygularını tahrik et.

Kalbinde Hakk'tan başka biri olacak olsa, yıllarca Hakk kulluğuna koyulsan faydasızdır.

Bütün şifa, Hakk'a teslim olmaktadır. Sebepleri bir yana at. Kalbini temizle. Putlar varsa çıkar. Her derdin dermanı vardır. Onu bulmak icap eder.

Senin bütün dert edindiğin şey, yemek, içmek ve diğer şeyler... Giymek, göze görünmek, dünyalık toplamak... Dünya işine çok çalışan ahiret işine çalışamaz.

Allah Teâlâ iki cihadı emretti. Biri içten, öteki dıştan. İç âlemde olacak cihad, nefisle, kötü arzularınla, şeytanî duygularla olur. Ayrıca, isyandan dönmek, küçük hataları bırakmak da iç âlemde yapılacak cihad arasındadır. Haram olan şehevi arzuları bırakmak da bunlar arasında sayılır.

Dış âlemde yapılacak cihad ise, Allah'a ve Peygamber sallallahu aleyhi ve selleme isyan edenleri yola getirmektir. İsyan kılıcı çekenleri hizaya getirmektir.

İvan İlyiç'in Ölümü

Tolstoy'dan okuduğum ilk kitap. Adında da belirtildiği üzere kitap etrafındakilerin İvan İlyiç'in ölümünü haber alması ile başlıyor. Meslektaşları ve arkadaşları bunun zaten beklenen bir şey olduğunu düşünüp İvan İlyiç'ten boşalan mevkiye kimin geleceğini ve kendi çıkarlarını düşünmeye başlamıştır bile.

Sonrasında İvan İlyiç'in hayatını okumaya başlıyoruz. Evliliğindeki hayal kırıklığının ardından işine nasıl sıkı bağlandığını, daha iyi bir yaşam için ne kadar çabaladığını görüyoruz. Ve sonra her şey yavaş yavaş ters giderken yalnızlaşıyor.

Kitabın dili gayet güzel, sevdim. Kitap ince olsa da verilen mesaj net anlaşılıyor. Kimse kendine yakıştıramadığı ölüm için hazırlıklı değil ve başlarına gelmediği sürece ölümü düşünmüyor. Geride kalanlar o kadar dünyalık peşinde ki ders almak yerine başını başka yöne çevirmeyi tercih ediyor. İvan İlyiç'in en zor anında bile hislerinin ve acısının etrafınca yeterince anlaşılamaması düşündürücüydü. Bu da ölümü öncesinde pek çok şeyi sorgulamasına neden oluyor.

Sanki ölüm İvan İlyiç için doğal ve ona mahsus bir şeydi de kendisi için kesinlikle değildi.

Kendilerini ezip geçebilecek bir güce sahip olduğu hâlde onlara arkadaşça yaklaştığının düşünülmesinden hoşlanırdı.

Yükseldiğimi sanırken bayır aşağı yuvarlanıyormuşum meğer. Evet, olan gerçekten de bu. Başkalarının gözünde yükselirken hayat ayaklarımın altından akıp gidiyormuş.

Eğer gerçekten de bu hayattan bana verilen nimetleri boşa harcadığımı ve artık geri dönüşün olmadığını fark ederek göçüyorsam, ne için çaba harcıyorum?